Post

Dieta montignaca - co to jest

Metoda Montignaca to nie tylko teoria wymyślona przez autora, ale wynik analitycznego przetwarzania dużej liczby prac naukowych publikowanych od początku lat 80. ubiegłego wieku. Ponadto jest owocem znaczącej pracy eksperymentalnej przeprowadzonej przez Michela Montignaca we współpracy z wieloma lekarzami i naukowcami. Wszystko to daje prawo do stwierdzenia, że Metoda Montignac ma solidne podstawy naukowe. Metoda ta została doceniona przez liczne publikacje, na przykład artykuł profesora Jeana Dumenila opublikowany w listopadzie 2001 w British Journal of Nutrition. Na czym polega dieta Montignac? Artykuł ten wyjaśni jej zasady i zalety

.To nie jest dieta

Metoda Montignac nie jest dietą w tradycyjnym znaczeniu tego słowa. W końcu dieta to zbiór zasad, które najczęściej ograniczają ilość spożywanego pożywienia, a zatem jest to możliwe tylko w określonym czasie. Natomiast metoda Montignac to dieta, która nie ogranicza ilościowo spożycia pokarmu i jest całkowicie zbilansowana. Zasadniczo opiera się na wyborze preferowanych pokarmów z każdej grupy: tłuszczów, białek i węglowodanów. Ich dobór opiera się na ich specyficznych właściwościach (właściwościach fizykochemicznych), a także zdolności do wywoływania reakcji metabolicznych, które zapobiegają nadwadze, cukrzycy i chorobom układu krążenia. Doświadczenie i badania naukowe wykazały, że nawet jeśli te patologie były już obecne u pacjentów, ich stan w większości przypadków znacznie się poprawił po przejściu na odżywianie zgodnie z Metodą Montignac.

Zmiana nawyków żywieniowych

Metoda Montignac polega na zmianie nawyków żywieniowych zgodnie z twoimi celami. Możesz:

• schudnąć, jeśli masz nadwagę;

• zapobiegać ryzyku zbędnych kilogramów;

• zapobiegać rozwojowi cukrzycy typu 2 (cukrzyca typu 2);

• zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia.

Pierwszą zasadą jest pozbycie się nawyków żywieniowych, które nadmiernie koncentrują się na zawartości kalorii w produkcie. Niestety, to błędne przekonanie jest mocno zakorzenione w naszej kulturze, co więcej, wielu profesjonalnych dietetyków nadal się go trzyma, pomimo jego oczywistej nieskuteczności. Druga zasada to dobór żywności na podstawie ich określonych właściwości odżywczych i potencjału metabolicznego. Spośród pokarmów zawierających głównie węglowodany należy wybierać takie, których indeks glikemiczny ma niską i bardzo niską wartość. Produkty zawierające przeważnie lipidy należy wybierać na podstawie właściwości ich składowych kwasów tłuszczowych. Oznacza to, że masz wybierać wielonienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 (olej rybny) i jednonienasycone kwasy tłuszczowe (oliwa z oliwek). Staraj się unikać nasyconych kwasów tłuszczowych (masło, smalec, tłuszcz wołowy). Produkty z przeważającą zawartością białka (białka) należy dobierać ze względu na pochodzenie (roślinne lub zwierzęce), komplementarność i neutralność w stosunku do metabolicznego procesu tycia (hiperinsulinizm).

Metoda Montignaca w praktyce

Metoda Montignac składa się z dwóch faz. Pierwsza faza to utrata wagi. Czas trwania tej fazy zależy od stopnia nadwagi. Polega ona na tym, że oprócz rozsądnego doboru tłuszczów i białek, spożywać tylko te pokarmy, których indeks glikemiczny (IG) jest równy lub mniejszy niż 50. Celem jest, aby po każdym posiłku organizm produkował jak najmniej insuliny, co nie wykluczy jedynie możliwość odkładania się tłuszczu (lipogenezy), ale przeciwnie, uruchomi mechanizm rozpadu rezerw tłuszczu (lipoliza), który zostanie spalony poprzez zwiększenie zużycia energii na trawienie (termogeneza pokarmu). Druga faza: stabilizacja i kontrola wagi.

W tej fazie wybór pokarmów zawierających węglowodany będzie również oparty na ich indeksie glikemicznym (IG), ale możliwości są szersze. Na tym etapie można zacząć kierować się takimi pojęciami jak ładunek glikemiczny (biorąc pod uwagę nie tylko źródło węglowodanów, ale także ich ilość w produkcie) oraz wynik glikemiczny przyjmowania pokarmu. Zatem w drugiej fazie, pod pewnymi warunkami, można spożywać wszystkie węglowodany, w tym nawet te o wysokim IG.